جاده های بد، خطوط تلفن و ترس از طالبان، تلاش های نجات را در افغانستان پیچیده می کند.

کمک ها در افغانستان پس از زلزله ای که بیش از 1000 کشته برجای گذاشت، به کندی آغاز می شود. دسترسی به منطقه فاجعه کوهستانی دشوار است و چندین سازمان امدادی پس از تسلط طالبان، عملیات خود را در افغانستان متوقف کرده بودند.

در شب سه شنبه به چهارشنبه، افغانستان با مرگبارترین زمین لرزه در دو دهه اخیر مواجه شد. بیش از 1000 نفر کشته شدند. کانون این زمین لرزه که بزرگی آن 6.1 در مقیاس ریشتر بود، در حدود 160 کیلومتری کابل و در یک منطقه کوهستانی بود. به گفته این خبرگزاری، این امر کار نجات را به میزان قابل توجهی دشوارتر می کند رویترز درست شد. همچنین توضیح می دهد که چرا تعداد زیادی کشته شدند. بسیاری از افغان ها در خانه هایی می خوابیدند که نمی توانستند در برابر بلایای طبیعی مقاومت کنند.

محمد اسماعیل معاویه، سخنگوی طالبان در ولایت پکتیکا که بیشترین آسیب را دیده است، گفت: “ما نمی توانیم به منطقه دسترسی پیدا کنیم و شبکه های تلفن بسیار ضعیف هستند.” رویترز† خبرنگاران محلی می بینند که چگونه شهر گایان، در نزدیکی مرکز زمین لرزه، خسارت قابل توجهی دیده است. ساختمان های با دیوارهای گلی فرو ریخته است. شهری که جاده آسفالت ندارد، بسیار شلوغ است. خیابان ها مملو از سربازان طالبان است. آمبولانس‌ها به داخل و خارج می‌شوند و هلیکوپترها با تجهیزات امدادی در نزدیکی فرود می‌آیند و در نتیجه ابرهای بزرگی از گرد و غبار ایجاد می‌شود. پنج شنبه یک روز پس از زلزله، کمک های اولیه به مناطق آسیب دیده می رسد.




کمک های بین المللی

بر توییتر سخنگوی دولت طالبان از سازمان‌های کمک‌رسان می‌خواهد تا تمام موانع را کنار بگذارند تا از یک فاجعه بزرگ‌تر جلوگیری شود. برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد قبلاً گفته است که 3000 خانوار را تامین خواهد کرد. ژاپن، کره جنوبی و ترکیه نیز کمک های خود را اعلام کردند. طالبان از طریق هوا از ایران و قطر و از طریق حمل و نقل زمینی از پاکستان تامین می شود. جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، از آژانس کمک های توسعه ایالات متحده، USAID، بخشی از وزارت امور خارجه، خواسته است تا به بهترین نحو ارائه کمک کند.

این واضح نیست، زیرا دولت طالبان در سطح بین المللی به رسمیت شناخته نشده است. کمک‌های بشردوستانه با فاش شدن برنامه‌های آن دولت برای ممنوعیت تحصیل دختران از بین رفت. مجله نیویورک تایمز† مردم افغانستان پیش از وقوع زلزله با خشکسالی شدید و کمبود مواد غذایی مواجه بودند. اقتصاد در شرف فروپاشی است. نه طالبان و نه جامعه جهانی نمی خواستند مسئولیت این موضوع را بر عهده بگیرند. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد گفت: اکنون زمان همبستگی است.




خانه های روستاهای کوهستانی آسیب دیده اغلب با سنگ تراشی و گل اولیه ساخته شده اند.

عکس: AFP



جاده های بد، خطوط تلفن و ترس از طالبان، تلاش های نجات را در افغانستان پیچیده می کند.




اولین اجساد پیدا می شوند. گورهای دسته جمعی نیز در حال حفر هستند.

عکس: AP



جاده های بد، خطوط تلفن و ترس از طالبان، تلاش های نجات را در افغانستان پیچیده می کند.




ولایت پکتیکا بیشترین ضربه را خورده است. تمام روستاها ویران شد.

عکس: AFP



جاده های بد، خطوط تلفن و ترس از طالبان، تلاش های نجات را در افغانستان پیچیده می کند.




خانواده ها در چادرهای موقت پناه گرفته اند.

عکس: EPA-EFE



دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *