قرض خوب نصف برد است

مایکل پولسن، رهبر گروه Volbeat، در شروع ست خود در صحنه اصلی Graspop گفت: “همه شما می توانستید بعد از Iron Maiden به خانه بروید، اما هنوز اینجا هستید!” به نظر می رسد این دانمارکی دوست داشتنی هنوز باورش سخت است که 15 سال پس از اولین حضورش در Dessel، گروهش به یکی از “جوان ترین” تیترهای دائمی جشنواره تبدیل شده است. و بنابراین او همیشه تعارف می‌کرد: ما خوب به نظر می‌رسیدیم، پرانرژی بودیم و به اندازه کافی ساختیم. سر و صدا†

البته گروه هم در آن نقش داشت. پولسن و همکارانش می‌دانند بسته به واکنش مخاطب، چگونه یک مجموعه را تسریع یا کاهش دهند. صدای آنها نیز برای این کار ساخته شده است: آهنگ جدیدی مانند “شاتگان بلوز” چیزی بیشتر از یک طبل تپنده و یک اثر پدال چاق روی گیتار به بدن دارد، اما آن را امتحان کنید. نه در یک گودال دایره ای زمانی که آن عدد بیاید

سس راکابیلی

ضربات شدیدتر به طرز هوشمندانه ای با ملودی های شفاف، در آثاری مانند «لولا مونتز» و «برای اویگت» تغییر می کند. این واقعیت که مردم کمپن در کنار ما نیز در آن آهنگ آخر، گروه کر را به زبان دانمارکی روان خوانده اند، نشان می دهد که چقدر در گوش قوی است.

و وقتی حتی این کافی نبود، پولسن هنوز یک دی جی قوی در آستین خود داشت. ترانه سرای 47 ساله منابع الهام خود را پنهان نمی کند و به الویس («لگن در آتش»)، جانی کش («زبان مرد غمگین») و حتی مایکل جکسون (آخرین روز زیر آفتاب» اشاره می کند. ). چهار نفری این صداها را با پخش کردن سس راکابیلی معمولی خود روی آن ساختند: تماشاگران می توانستند از آن قدردانی کنند.

از آلبوم جدیدشون خدمتگزار ذهن نمی‌چسبید، مگر این‌که ظاهراً ZZ Top با کت و شلوارهای پر زرق و برق بودند که برای نواختن ساکس و پیانو در «یک دقیقه صبر کن دخترم» آمده بودند. خوشبختانه هنوز «هنوز در حال شمارش» به عنوان پایانی وجود داشت: آهنگی شوخ و نوسانی که افراد حاضر را با احساس خوبی به شب مهمانی می فرستد. اما اگر دانمارکی‌ها می‌خواهند وضعیت تیتر خود را حفظ کنند، شاید وقت آن رسیده است که یکی دیگر از آن کالیبر را بنویسند.

Volbeat (***)، دیده شده در 16/6 در Graspop.