یک افسانه هلندی و زردی که بلژیکی می ماند

چه لحظه فوق العاده ای برای هالک ون هیکلوم، در اولین حضورش در تور، دو سال پس از سقوط وحشتناکش در تور لهستان. در حال حاضر نامزدهای زیادی با پروفایل های مختلف برای عنوان سریع ترین دونده در بسته وجود دارد، اما یاکوبسن می تواند آن را مدعی شود – اگرچه شانس برای یک دونده ناب مانند او امسال نسبتاً محدود است.

جایی که یک برنده وجود دارد، یک عدد دو وجود دارد. معمولاً او خوشحال نیست. مخصوصا اگر دومین روز متوالی باشد که او را در لحظه کتک می زنند نه. اما اگر ناامیدی در کپنهاگ پس از شیرین کاری ایو لمپارت همچنان از چهره ووت ون آئرت می چکید، او در نیبورگ بسیار شادتر به نظر می رسید. هنوز شانس های زیادی برای پیروزی در مرحله برای او وجود دارد، و با پاداش مقام دوم، او پیراهن زردی را که سه سال دنبالش بود، به چنگ آورد. مکان‌های دومی هستند که آسیب می‌زنند و مکان‌هایی هستند که آسیب نمی‌زنند. گاهی اوقات شما توسط کسی ناک اوت می شوید که به وضوح بسیار بهتر بود. فابیو همچنین یک رقیب دلسوز است و طبق آنچه که تجربه کرده است… علاوه بر این، چه کسی می تواند وقتی برای اولین بار آن پیراهن زیبا را فتح می کند، غر بزند؟ این یکی از نکات برجسته زندگی من است.

زرد برای ون آئرت، که اکنون واقعاً در رده بندی امتیازات پیشرو است و – تا آنجا که هنوز لازم بود – اعتماد به نفس زیادی نیز دریافت کرد. دومی پس از Caleb Ewan در سرعت متوسط ​​(برای مقام سوم، هنوز دو فراری در جلو بودند) به هر حال خوب است، اما این واقعیت که رقبای بالقوه برای سبز حتی در آنجا سرعت نگرفتند، گویای آن است. ظاهراً پذیرش زیادی وجود دارد که همه کاره کمپن در هر صورت مشکلی نخواهد بود.

دو از دو برای Bang Quick-Step

لمپارت که تنها پس از یک روز پیراهن زرد خود را از دست می دهد، مطمئناً حال و هوای آن را نداشت. او در برابر چشمان همه جهان نمونه حیرت انگیز دیگری از توانمندی خود را بیان کرد. قربانی تصادف درست روبروی او در کیلومترهای اول بریج چشمگیر گریت بلت، به هر حال شانسش از دست رفته به نظر می رسید. اما پیراهن زرد فلاندرز غربی استفاده هوشمندانه – اما در چنین موردی قانونی – از پناهگاه اتومبیل ها روی پل بادخیز را ایجاد کرد و با حمایت مایکل مورکو شکاف در پلوتون را پر کرد، سپس – به آنجا بروید – به طرز چشمگیری تحقق بخشید. نقش اصلی مورد توافق او در قطار هم تیمی یاکوبسن.

دو از دو برای Quick-Step Alpha Vinyl: بدون شک قرص را برای تیمی که به شدت تحت تأثیر ویروس کرونا قرار گرفته اند طلایی می کند. زیرا ترس با تیم پاتریک لیفور، که قبلاً یک سوارکار (تیم دکلرک، که هنوز جایگزین نشده بود)، تام استیلز، مدیر ورزشی، یک پزشک، یک استئوپات، یک سخنگوی مطبوعاتی و سه نفر دیگر را در عرض چند روز از دست داده است، سفر می کند.

آیا Quick-Step به پاریس می رسد یا تا چند روز دیگر همه چیز به پایان می رسد؟ یاکوبسن گفت: «ما باید روز به روز آن را تحمل کنیم. “اما عجیب است: من اکنون به همان اندازه از ویروس می ترسم که از بیرون در طی یک کوه سواری سخت می ترسم.”

جشن توپ دانمارکی

یکی دیگر از برندگان روز دوچرخه سواری دانمارکی بود. مدز پدرسن (سوم) جاه‌طلب نتوانست این روز را تاج بگذارد، اما این چیزی است که خود طرفداران از اولین سواری در صف ساخته‌اند. از ابتدا تا انتها – به استثنای پل طولانی که به روی عموم بسته بود – دریای پرجنب و جوشی از مردم در امتداد کنار، در آفتاب باشکوه وجود داشت: باران از زمان آزمایشی کوتاه مدت بود. تقریباً شبیه یک جمعیت فوتبال بود – همچنین به دلیل تلاش زیاد اسپانسر رده‌بندی کوهستانی که ده‌ها هزار پیراهن خال‌خالی شاد را توزیع کرده بود. چیزی منظم اسکاندیناویایی در آن جمعیت یونیفرم اما مشتاق وجود داشت. و به هر حال سوارانشان به نوعی با آنها رفتار می کردند. مگنوس کورت نیلسن قبلاً در کیلومترهای اول به همراه سون اریک بیستروم جوان نروژی (این یک دانمارکی ذخیره نیست؟) حمله کردند.

هنگامی که کورت نیلسن برای اولین بار در سه کوه دسته چهارم ظاهر شد (در دانمارک هیچ کدام ندارند)، حتی دستان خود را مانند یک پیروزی در صحنه بالا برد – نمونه ای از شور و شوق در این کشور دوچرخه سواری که همه از آن خوشحال هستند. برای دریافت تور برای اولین بار

تنها شکست، پل ترسناک کمربند بزرگ بود، که کریستین پرودوم، مدیر تور، با شور و حرارت انتظار تکرار صحنه تماشایی طرفداران در امتداد Neeltje Jans در زلاند در سال 2015 را داشت. تصویر کاملاً چشمگیر بود: پل معلق هجده کیلومتری روی خیابان که Seeland را از Funen جدا می کند و سومین طولانی ترین در جهان است. باد آنقدر می‌وزد که معمولاً مجاز به دوچرخه‌سواری نیست.

اما جهت وزش باد – عمدتاً رو به رو – به جز سقوط پیراهن زرد، اجازه تماشایی را نمی داد. وقتی بعد از آن از ون آئرت نظرش پرسیده شد، او صادقانه گفت: «در این شرایط خسته کننده بود. یک سواری آموزشی طولانی با سرعت کمتر از سی کیلومتر در ساعت، بدون ازدحام جمعیت که بقیه روز را بسیار سرگرم کننده کرده است.

بنابراین پل یک موش را به دنیا آورد و تور اولین دویدن دسته جمعی خود را به دست آورد – یا حداقل با سوارانی که از کیلومترهای پر هرج و مرج گذشته بدون آسیب جان سالم به در بردند.

با تشکر از استئوپات 85

اما اگر کسی وسوسه شد که این برنامه را کمی خسته کننده بداند – افرادی که هلندی صحبت نمی کنند – فابیو یاکوبسن آن را در کنفرانس مطبوعاتی خود پس از آن حذف کرد. این یک تصویر متحرک بود، آن سوار جوان شادمانه که هنوز با زخم سنگین روی پیشانی اش مشخص شده بود، لذت می برد و مطمئن بود. فشاری که تیم او با انتخاب مارک کاوندیش کسی را در خانه نگه داشت، بلافاصله از بین رفت.

آیا فابیو شخص خاصی داشت که از این افسانه در سرزمین هانس کریستین اندرسن تشکر کند؟ او گفت: «خانواده‌ام، که در طول دوره توانبخشی طولانی‌ام ماه‌ها مرا به بیمارستان می‌رانند. و کور، استئوپات 85 ساله من. او نتوانسته دندان هایم را برگرداند، اما به لطف دستانش، بدنم مثل قبل کار می کند.