ژرژ لوئیس بوشز، رئیس MR، اولتیماتومی را بر وزیر انرژی تین ون در استراتن تحمیل می کند. اگر در ابتدای خرداد ماه برای واگذاری نیروگاه های هسته ای توافقی صورت نگیرد، مجلس باید پرونده را تحویل بگیرد. در صورت لزوم، MR و PS می خواهند Engie/Electrabel را ملزم به باز نگه داشتن نیروگاه های هسته ای کنند.
رئیس MR، ژرژ لوئیس بوشز، به وضوح از مذاکرات دشوار بین نخست وزیر الکساندر دی کرو (VLD باز) و وزیر انرژی تین وان در استراتن (گرین) با Engie/Electrabel در مورد افزایش طول عمر Doel 4 و Tihange 3 بسنده کرده است.
که در لا لیبر و زمان او به ون در استراتن به تأخیر در مذاکرات مشکوک است. بوشز تا اوایل جولای به او فرصت می دهد. اگر به آن تاریخ نرسید، پارلمان باید پرونده را در دست بگیرد و Engie/Electrabel را با اقدامات غیردوستانه مجبور کند که نیروگاه ها را باز نگه دارد.
رئیس PS، Paul Magnette (PS) قبلاً پیام مشابهی را در این آخر هفته ارسال کرده بود. او مجدداً این پیشنهاد را مطرح کرد که قبلاً به عنوان وزیر نیرو تحصیل کرده بود. علاوه بر این، شرکت موظف است برق خود را به دولت بفروشد و دولت می تواند آن را مجدداً به تامین کنندگان برق بفروشد.
به نظر می رسد هر دو رئیس حزب همچنین به پیشنهاد Van der Straeten در این آخر هفته پاسخ می دهند که توافق با Engie در مورد تمدید دو کارخانه قبل از این ماه نخواهد بود و او مهلتی برای خود تعیین نمی کند. بویژه بوشز قبلا شاهد مانورهایی است که به موجب آن تمدید طول عمر تا سال 2025 آماده نخواهد شد، چیزی که خود Engie بارها آن را کنار گذاشته است.
مثل ذخیره استراتژیک
الزام به باز نگه داشتن نیروگاه های هسته ای – و تولید آنها – البته بسیار گسترده است. چیزی مشابه در مورد ذخیره استراتژیک وجود دارد که تا چند سال پیش تولیدکنندگان برق را موظف می کرد ظرفیت خود را که اغلب زیان ده بود و می خواستند آن را تعطیل کنند، برای مواقع اضطراری در دسترس نگه دارند.
اما در دسترس نگه داشتن آن با تولید فراوان، که هدف نیروگاه های هسته ای است، یکسان نیست. علاوه بر این، بهای تمام شده نیز به ذخیره استراتژیک تعلق گرفت که در قبض برق تسویه می شود.
تنها پاسخ به کابینه ون در استرایتن این است که مذاکرات در کنار نخست وزیر دی کرو انجام می شود و دولت با یک صدا در میز مذاکره صحبت می کند.