حتما این پنج کتاب نوشته جرون بروورز را خوانده اید

† تواریخ یک شخصیت (1987). مکاتبات بروور با همکاران، دوستان و گاهی اوقات دشمنان. بروورز در نامه‌هایش خود را کاملاً سبک‌شناسانه رها می‌کند، که باعث می‌شود او بی‌هدفانه خودانگیخته و خواندن آن لذت بخش باشد.

† چوب (2014). رمانی دردناک و دردناک درباره یک مدرسه شبانه روزی پسران کاتولیک در دهه 1950، که در آن آزار جنسی و تحقیر سادیستی امری عادی است. برادر جوان بوناونتورا شاهد این موضوع است، اما ساکت است.

† مشتری E. Busken (2020). یک بیمار پارکینسون 84 ساله برخلاف میل خود به خانه مراقبت می رود. او دیگر حرف نمی‌زند – در سرپیچی از اتفاقاتی که برایش می‌افتد، کر را نگه می‌دارد – اما جریان گدازه‌ای از حباب‌های زبان خشمگین در سرش می‌چرخد که در عین حال گزنده و شوخ‌آمیز است. او محکوم به ویلچر خود، که بدن لرزانش را در آن بند انداخته است، درباره زندگی و عشق های گذشته اش به وجد می آید. او برای اثبات اینکه هنوز همه چیز را تحت کنترل دارد به جملات باروک متوسل می شود. اما در زیر ناتوانی و آسیب پذیری او را احساس می کنید.