نخست وزیر الکساندر دی کرو در گنت، در اولین کنگره از چهار کنگره سازماندهی شده توسط حزبش، هشدار داد که دموکراسی آنگونه که امروز می شناسیم مورد حمله قرار گرفته است. به گفته وی، چهره هایی مانند ولادیمیر پوتین و مارین لوپن نشان می دهند که «ارزش های غربی و دموکراسی ما هرگز به دست نیامده است».
مهم‌ترین درسی که در این کنفرانس‌ها باید با خود ببریم این است که آزادی چیزی انتزاعی نیست. این فقط چیزی از و برای خودمان نیست. ما تنها زمانی واقعاً آزاد هستیم که بتوانیم با هم چیزی بسازیم. اگر ما هم با هم آزاد باشیم، دی کرو سخنرانی خود را باز کرد.
نخست‌وزیر تأکید می‌کند که مدل دموکراتیک نه تنها در چین و روسیه رد می‌شود، «در اروپا نیز هستند که می‌خواهند دموکراسی غیرلیبرال را برقرار کنند». برخی آشکارا به آن اعتراف می کنند، برخی دیگر آن را به عنوان یک سم موذی به جامعه ما تزریق می کنند. شما هر روز آن را در شبکه های اجتماعی می بینید.’
اما دی کرو نباید دور از ذهن نگاه کند. احزاب افراطی نیز در پارلمان ما وجود دارند که حتی پس از بوتشا و ماریوپل هنوز با زبانی دوگانه صحبت می کنند. زمانی که ما نگران امنیت کشور و ارتش خود بودیم، آنها صفحات فیس بوک خود را تمیز می کردند تا عکسی با پوتین یا گروه او نباشد.
دی کرو گفت: «نسل‌های قبل از ما برای دموکراسی ما بسیار طولانی و سخت جنگیده‌اند که اکنون توسط احمق‌های مفیدی که ولادیمیر پوتین توانسته است برای ما استفاده کند، نابود شود.»
«همه ارزش‌های اساسی دموکراتیک ما بسیار ارزشمندتر از آن هستند که به سادگی آن را تحویل دهیم. ما اجازه نمی دهیم کسی آن را بگیرد. نه توسط اسلامگرایان رادیکال با سخنان نفرت انگیزشان. و نه توسط راست افراطی با دروغگویی و نوازش با پوتین.
دی کرو در پایان می‌گوید: «هدف در ماه‌ها و سال‌های آینده این خواهد بود: بسیج همه نیروهای دموکراتیک برای دفاع از آزادی، رفاه و امنیت، از جمله در کشور ما».
بازآفرینی ایدئولوژیک
سخنرانی نخست وزیر، قطعه پایانی اولین کنگره (در مجموع چهار کنگره) بود که باید به عنوان شروع یک بازسازی ایدئولوژیک باشد. در ابتدای سال 2023، این به یک نام جدید منجر می شود. فضا با نظرسنجی های ناامید کننده و داستان دشوار ویوالدی در تضاد بود. اعتماد به دی کرو همچنان بالاست.
موضوع دموکراسی قوی تر و کشور کارآمدتر بود. نخست وزیر در بحث در مورد به اصطلاح سلسله مراتب استانداردها (مناطق و فدراسیون در یک سطح هستند) دخالت کرد. Open VLD می خواهد در صورتی که دولت های مختلف نتوانند به توافق برسند، حرف آخر را به دولت فدرال بدهد. اعضا بسیار نگران بودند که این رویکرد به حزب یک شخصیت نووحدتی بدهد.
در پایان، آنها به متنی برخورد کردند که فورس ماژور فدرال را به اجرای معاهدات بین‌المللی، رسیدگی به بحران‌ها و «مسیر بودجه الزام‌آور برای همه سطوح» محدود می‌کند. اوا دی بلیکر، وزیر امور خارجه در امور بودجه، از دومی بسیار راضی بود. با اعداد قرمز تیره و برخی نواحی غیرمعمول مواجه است.
د کرو از تجربیات خود در کمیته مشاوره استفاده کرد. او گفت که «ما یادداشت می‌کنیم» تقریباً تبدیل به یک شعار برای عدم انجام آن شد. او گفت: «مکانیسم‌هایی را برای رفع انسداد به ما بدهید» و به بلژیک اجازه داد تا از «کشور فدرال در سن بلوغ» فراتر رود. او به حزب خود هشدار داد که بحث اساسی درباره سازمان بلژیک آغاز نکند. “این چیزی نیست که دنیا می خواهد.” کارل دی گوخت رئیس سابق این پیشنهاد را به شدت مورد انتقاد قرار داد. سپس تصویب شد.