افکار عمومی در ترکیه از ابتدای هفته جاری پس از دستگیری هانده کاراکاسو، روزنامه نگار به دلیل تهیه فیلم کوتاهی درباره «جریان پناهجویان در ترکیه» دچار اختلاف شده است. ترک هایی که از او حمایت می کنند پاسخ می دهند: «این نژادپرستی نیست». اما در عین حال، پناهجویان بیشتری در ترکیه با خشونت فیزیکی مواجه می شوند.
جنگ در سوریه تمام شده است، اما هنوز هشت میلیون سوری در ترکیه هستند. 78 درصد آنها می گویند که نمی خواهند برگردند. یک زن سوری به طور متوسط 5.3 فرزند دارد. هانده کاراکاسو، روزنامه نگار در پایان فیلم کوتاهی که تهیه کرده است، می گوید: این بدان معناست که در 20 سال آینده 15 میلیون سوری در این کشور زندگی می کنند. سسیز ایستیلا †تهاجم خاموش) در مورد آینده ترکیه.
در این فیلم پسری ترک می خواهد پزشک شود اما در سال 2043 عرب ها ترکیه را کنترل می کنند. زبان رسمی عربی و فرماندار استانبول نیز عرب است. او در پایان فیلم برای خودش صحبت می کند. پیام اصلی او “سرکوب جمعیتی وجود دارد”.
هانده کاراکاسو در 3 می به دلیل تحریک به نفرت دستگیر شد. هانده کاراکاسو اطلاعات مربوط به پناهجویان را دستکاری کرده است. در بیانیه پلیس آمده است که حقایق موجود در این ویدئو تحریف شده است. بر اساس آمار رسمی، حدود 3.4 پناهجوی سوری در ترکیه هستند. در این بین گفته می شود که پلیس کاراکاسو را آزاد کرده است.
این فیلم که تنها در چند روز نزدیک به سه میلیون بار دیده شد، موجی از واکنش های نژادپرستانه را در شبکه های اجتماعی برانگیخت. شخصی در ویدئویی که از گروهی – احتمالاً پناهنده – در عید می رقصند، می نویسد: «این محله مودا در استانبول است، اما من حتی یک ترک را نمی بینم». تحت هشتگ #SessisIstila، اکنون روزانه پیام‌های مختلفی منتشر می‌شود، مانند «مقابله با جریان کنترل‌نشده پناهندگان، نژادپرستی نیست».
شورش
در جریان جشن شکر در دوم می، سه کودک عرب در استانبول در حالی که منتظر تاکسی بودند مورد حمله قرار گرفتند. مهاجمان همچنین به کودکان گفته اند که باید به عربستان سعودی بازگردند.
از زمان برگزاری جشن شکر، تصاویر متعددی در شبکه های اجتماعی منتشر شده است که نشان می دهد ترک های غیر بومی در حال جشن گرفتن پایان ماه رمضان هستند. علاوه بر این، ویدیوهایی نیز وجود دارد که در آن از زنان به طور مخفیانه فیلم گرفته می شود – پدیده ای که مدتی است توسط زنان ترکیه مورد بحث قرار گرفته است. هنگامی که ترک ها درخواست حذف تصاویر زنان را می کنند، درگیری ایجاد می شود. این تصاویر با مواردی مانند “هر کسی که اعتراف نمی کند که این یک تهاجم جمعیتی آشکار است، خائن است” همراه است.
راگیپ سویلو، روزنامه‌نگار ترکیه‌ای در توییتر نوشت: جو واقعاً متشنج است، مردم عصبانی هستند. ترکیه در حال تبدیل شدن به یک مکان افسرده کننده است. تصاویری که پناهندگان را نشان می دهد غرق در پیام های ضد پناهندگی هستند. در حال حاضر ارسال چنین ویدیوهایی و در آنجا محبوب است “من تنها ترک اینجا هستم” برای اضافه کردن.’
سویلو ادامه می دهد که حوادث بسیاری وجود دارد که سوری ها، افغان ها و پاکستانی ها نیز مرتکب جنایاتی از جمله دزدی، قتل و تجاوز شده اند. اما جنایات ناشی از نفرت در سطح متفاوتی قرار دارند.»
حفاظت موقت
66 درصد از جمعیت ترکیه خواهان بازگرداندن پناهجویان به کشور هستند. رئیس جمهور اردوغان (AKP) اوایل این هفته اعلام کرد که بازگشت “داوطلبانه” یک میلیون پناهجوی سوری را تضمین خواهد کرد.
ترکیه که در حال حاضر میزبان بزرگترین جمعیت پناهجویان در جهان است، نقش مهمی در تنظیم مهاجرت غیرقانونی به اتحادیه اروپا ایفا می کند.
سوری ها در ترکیه به عنوان پناهنده شناخته نمی شوند، اما تحت “حمایت موقت” هستند. 50000 نفر از آنها در کمپ های پناهندگان زندگی می کنند. اکثریت در سراسر ترکیه پخش شده است.
بر اساس آمار رسمی، علاوه بر پناهجویان سوری، 129 هزار و 200 افغان نیز وجود دارد که از این تعداد 125 هزار پناهجو و 4 هزار و 200 پناهجو، 167 هزار و 325 عراقی، 162 هزار و 700 نفر پناهجو و 4 هزار و 524 پناهجوی ایرانی هستند.