منچسترسیتی از بازی برگشت مقابل اتلتیکو جان سالم به در برد و دی بروین به دلیل مصدومیت در کنار تیم قرار گرفت

این بار هیچ نقش اصلی برای کوین دی بروین وجود ندارد. بدتر از آن، او تعویض شد. هموطنمان با مصدومیت دست و پنجه نرم می کند و برای بازی جام حذفی مقابل لیورپول مشکوک است.

در مرحله پایانی، مسابقه تهدید به انحطاط به درگیری در گوشه زمین شد. یک تحول منطقی بعد از یک بازی در لبه که در آن داور خیلی سست رهبری کرد. Ref Siebert نتوانست آن را کنترل کند. رئال مادرید در نیمه نهایی منتظر است، تیمی که کمی آرامتر از همشهریانش فوتبال بازی می کند.

به هر حال، اتلتیکو مادرید هر کاری که می توانست انجام داد تا سرگرمی هواداران بی طرف فوتبال را خراب کند. ابتدا با فوتبال دفاعی، سپس با فوتبال جنگی. در حالی که مربیان خود دیگو سیمئونه به بازیکنان اتلتیکو دستور داده بودند که فقط در مرحله اولیه کمی عمل کنند. این در مقایسه با هفته گذشته یک گام به جلو بود. بعد اصلاً اینطور نبود.

با این حال، پس از آن دقایق اولیه، همه چیز تمام شده بود و اتلتیکو به طور دسته جمعی عقب نشینی کرد. توپ به منچسترسیتی رسید. اگرچه انگلیسی‌ها پیشتاز بودند، اما تنها آنها بودند که سرعت داشتند. به نظر می رسید آنها تنها کسانی بودند که می خواستند گل بزنند. آیا دی بروین و همکارانش. با ترمزهای روشن، یا خستگی پس از یک فصل سخت به صفوف خزید؟ فلاش گم شده بود. کمی شانس هم گوندوگان از فاصله نزدیک به تیر دروازه برخورد کرد. اگر توپ آلمانی وارد شده بود، بازی تمام شده بود.

اتلتیکو در نیمه اول خود را به شیوه ای منفی متمایز کرد: فیلیپه خود را به عنوان جلاد نشان داد. در اولین دوئل او فودن را با آرنج زد. اعجوبه دریبلینگ انگلیسی تنها با بانداژی بر سرش می توانست ادامه دهد. از آنجایی که داور آلمانی اجازه زیادی به سیبرت داد، فیلیپه نیز توانست د بروین را چند دقیقه بعد ضربه بزند. سپس یک کارت زرد به دنبال داشت و رفتار لگد زدن تمام شد. تا اینکه خط دفاعی اتلتیکو در مرحله پایانی دوباره از خط عبور کرد و در نهایت کارت قرمز گرفت.

پس از استراحت، چهره بازی تغییر کرد. سیمئونه نور را دیده بود و به بازیکنانش دستور داده بود که یک بار در نیمه حریف اقدام کنند. در همان زمان، بازیکنان سیتی یکی پس از دیگری در سبد ژنده پوشان قرار گرفتند. اول دی بروین که بعد از 65 دقیقه با یک گریم دردناک باید ترک می کرد. چهره بدبختش نشان می داد که جدی است. دومین ستون اصلی پپ گواردیولا که کنار گذاشته شد واکر بود. مدافع راست خستگی‌ناپذیر نیز از قبل برای نیمه‌نهایی جام حذفی در تردید است.

منچسترسیتی دیگر نتوانست کاری انجام دهد. فلسفه دیگو سیمئونه این است که یک مربی با تعویض بین دقیقه 60 و 75 – یعنی کوارتر پنجم – می تواند یک مسابقه را تعیین کند. این بازیکن آرژانتینی پس از 69 دقیقه سه بازیکن جدید را با کوریا، دی پل و کاراسکو وارد زمین کرد. مادرلینی ها واقعاً می خواستند، اما هنوز کیفیت لازم برای ایجاد تفاوت در یک سوم پایانی زمین را نداشتند. حتی نظر سوارز هم بی فایده بود.