پس از سال ها رنج، شرکت شیمیایی بریتانیایی Ineos اجازه ساخت یک ترقه اتان در بندر آنتورپ را پیدا کرد. وزیر محیط زیست فلاندرز، Zuhal Demir (N-VA) مجوز اعطا کرده است. زمان†
دمیر می گوید: «همانطور که همه نهادهای مشورتی و نمایندگان آنتورپ قبلاً قضاوت کرده اند، این پروژه با مقررات ما مطابقت دارد و من مجوز محیط زیست استان را تأیید می کنم. او تأکید می کند که انتشار نیتروژن در این پرونده مورد توجه ویژه قرار گرفته است. کارخانه‌های گازی که قبلاً رد شده بودند، حداقل دو برابر نیتروژن (NOx) و پنج تا شش برابر آمونیاک منتشر می‌کردند.»
یک کراکر اتان، اتان را به اتیلن، یکی از مواد اولیه اولیه برای تولید پلاستیک تبدیل می کند. این نصب 655000 تن CO تولید خواهد کرد2 که بسیار کمتر از نیروگاه های گاز رد شده است.
پروژه یک – سرمایه‌گذاری 3 میلیارد یورویی – برای سال‌ها با مقاومت شدید سازمان‌های محیط‌زیست مواجه شد، که به این معنی بود که مجوزهای جدید باید چندین بار اعمال شود. این که پروژه بحث برانگیز اکنون دارای مجوز زیست محیطی است، گروه مدنی Ineos Will Fall مخالف است. آرنو کمپینک سخنگوی می گوید: «جنبه های مختلف در نظر گرفته نمی شوند».
آنها نمی گویند که کراکر اتان با گاز شیل که از آن طرف دنیا می آید کار می کند. درست است که کارخانه جدید پلاستیک از نظر شیمیایی به روشی کارآمدتر از فناوری قدیمی کار خواهد کرد، اما تولید همچنان با سوخت های فسیلی انجام می شود.
لایه لاک
Mieke Schauvliege نماینده سبز نیز دریافت مجوز از سوی این شرکت انگلیسی را غیرقابل درک می داند. اگرچه دولت جامبون همیشه اعلام می‌کند که می‌خواهد بیشتر روی چرخه‌سازی و بازیافت تمرکز کند، با این مجوز دقیقاً برعکس می‌شود: تولید پلاستیک بیشتر، زباله‌های بیشتر و CO بیشتر.2انتشارات ناشی از استفاده از گاز شیل آلاینده بخش پلاستیک دست‌هایش را می‌مالد و فلاندری‌ها بار دیگر بهای سیاست فاجعه‌بار دولت را می‌پردازند.
این مجوز برای Schauvliege روشن می‌کند که تصویر سبز وزیر صالح دمیر “بیش از یک لایه نازک لاک نیست”.