کسب مقام دوم اتحادیه | استاندارد

اندرلخت نتوانست برای چهارمین بار در این فصل دربی بروکسل مقابل یونیون را ببازد. جو در پارک تابستانی لوتو از قبل خوب بود: یونیون هزاران طرفدار با خود داشت.

پس از سه شکست مقابل یونیون، فکر می‌کنید که بنفش و سفید درس‌هایی آموخته‌اند، اما هیچ چیز نمی‌تواند دور از واقعیت باشد. بازی به سختی شروع شده بود که میتوما به سادگی توپ را وارد کرد. خود ژاپنی موریلو را در باد قرار داد. در سمت دیگر، لاپوسین زمان زیادی برای ارسال داشت و پس از یک پاشنه پا از میان پاهای هودت، میتوما توپ را وارد دروازه کرد.

درسته قرمز

بنفش و سفید برای اولین بار در پانزده دقیقه واکنش نشان دادند: Zirkzee یک سانتر از Amuzu را با فاصله کمی هل داد. همین آموزو لحظاتی بعد به خوبی روی دروازه ضربه زد اما توپ یک متر هم به بیرون رفت. پس از آن، مسابقه تا حد مرگ خونریزی کرد: اندرلخت تلاش کرد، اما نتوانست خیلی زور بزند. در این بین تیم میزبان از تصمیمات برام ون دریشه داور مسابقه به ستوه آمده بود. هودت خیلی زود برای اعتراض کارت زرد دریافت کرد و زیرکزی و کمپانی نیز نارضایتی خود را اعلام کردند. هر تصمیمی مورد اعتراض قرار گرفت که به نفع بازی بنفش و سفید نبود.

باز هم یونیون در 5 دقیقه ابتدایی پس از استراحت به گل رسید. لاپوسین به طرز شگفت انگیزی اونداو را به تنهایی جلوی دروازه قرار داد، اگرچه بهترین گلزن آلمانی نایب قهرمان – شاید بتوانیم بگوییم که قبلاً – به دو تلاش برای گلزنی نیاز داشت. باز هم اندرلخت واکنش نشان داد، اما ضربه سر کوآمه توسط موریس متوقف شد.

یونیون نیز شانسی داشت که موریس یک ضربه انحرافی را به تیر افقی فشار داد و پس از آن توپ برای بار دوم به تیر افقی برخورد کرد. این برای اندرلخت هم آسان نبود. موریلو با لگد زدن به میتوما بدترین سمت خود را نشان داد. یک کارت قرمز موجه و به خصوص بسیار احمقانه پانامایی که سومین محرومیت فصلش را گرفت.

برای اندرلخت، فصل همانطور که شروع شده به پایان می رسد: با شکست خانگی مقابل همسایه های سینت-گیلیس. شماره اجباری هفته آینده – مهمان بودن در جشن قهرمانی بروژ – دیگر به هیچ چیز مربوط نمی شود: یونیون دوم شد، اندرلخت سوم شد.