علفزار Rock Werchter قبلاً مجبور شده بود با شکست‌های زیادی روبرو شود – لغو بازی Greta Van Fleet مربوط به کرونا، انفجار ابری جسورانه، عبور The Kid Laroi – اما او از یک فاجعه بزرگ در امان ماند: متالیکا مجبور نبود که جا بیفتد.
دو روز پس از اینکه مجبور شدند نمایشی را در Frauenfeld سوئیس به دلیل یک مورد کرونا در اطرافیان لغو کنند، مدیران عامل صنعت سنگین آماده بازی بودند. پارک فستیوال برای لحظه ای برای آنها آماده شد: لژیونی از تی شرت های متالیکا در تمام طول روز علفزار را سیاه کرده بود.
جیمز هتفیلد با «Whiplash» از 60000 نفر در صحنه اصلی استقبال کرد. “ما هرگز متوقف نخواهیم شد، ما هرگز تسلیم نخواهیم شد”، او در آن پارس کرد و پس از آن حضار یکپارچه اضافه کردند: چون ما متالیکا هستیم† چیزی در آن وجود داشت: با پاس نهم خود، آمریکایی‌ها در صدر رده‌بندی Werchter تمام دوران، در کنار بریتانیایی‌های The Chemical Brothers قرار دارند. هتفیلد همچنین می‌خواست به آن ساعت زندگی فکر کند. پس از اینکه کرک همت برای اولین بار در «مرگ خزنده» در علفزار تکی زد، پاپا هت از او تشکر کرد. «این رویای کودکی من بود که هر شب روی صحنه باشم و با گیتارم سر و صدا کنم و سر مردم فریاد بزنم. پس از 41 سال در این تجارت، من فقط می توانم سپاسگزار باشم.
همانقدر نرم، دوست‌داشتنی و ارتباط‌دهنده که این خواننده 58 ساله در اشعار ملحق‌کننده‌اش به نظر می‌رسید – آیا او و ادی ودر می‌توانستند در دوره روحانیت با نیک کیو باشند؟ – او در آهنگ ها بسیار خشن، تهدیدآمیز و لجباز به نظر می رسید. با «Enter Sandman»، «Ride the lightning» و «No leaf clover» متالیکا یک سه گانه کابوس را در فستیوال پارک به نمایش گذاشت – به نظر می رسد اگر خواب شما را نمی کشد، باید صندلی برقی باشد یا یک قطار باری غوغایی. پیام
تماشاگران نیز کمی تحت تأثیر قرار گرفتند. در «سوار بر رعد و برق»، علفزار برای یک شعار ترسو وسوسه شد.سلام! سلام! سلام!’، اما وقتی نوبت به تک نوازی همت رسید، این موضوع از بین رفت. همچنین در «غمگین اما واقعی» وقتی هتفیلد گلویش را باز کرد، منقار پایین رفت. رهبر گروه گفت: “وای، تو واقعا ساکتی”. “آیا به این دلیل است که شما از نزدیک به آنچه در حال رخ دادن است گوش می دهید؟” سپس گروه «هیچ چیز دیگر مهم نیست» را وارد دعوا کردند – همچنین می‌توانست کمی آرام‌تر باشد.
بعداً تغییر کت و شلوار – هتفیلد یک تی شرت مشکی آستین دار را با یک تی شرت بدون آستین عوض کرد – نوبت به مجموعه ای از تی شرت ها رسید. مشخص شد که «Moth into flame»، تنها آهنگ از جدیدترین آلبوم متالیکا Hardwired … برای خود ویرانگری (2016)، به درستی جایگاهی را بین «برای کسانی که زنگ می‌زند» و «جستجو و نابود کن» به دست آورده است. اما آنچه روی صحنه و اطراف آن اتفاق می‌افتد کاملاً با آنچه که از بلندگوها بیرون می‌آمد مطابقت نداشت: همانقدر که ریف‌ها و تک‌نوازی‌ها همدیگر را دنبال می‌کردند، نمایش نور لیزر و نور برای یک هدلاینر به همان اندازه دقیق بود. این که هر چند وقت یک بار برای یک فیلم کوتاه که حرف زیادی برای گفتن نداشت، برنامه قطع می شد، کمکی به تمپو نکرد.
شاید به این دلیل بود که خط پایان در معرض دید بود، یا شاید به این دلیل بود که اضافه شدن شعله‌افکن‌ها و آتش‌بازی‌ها گروه و تماشاگران را مبهوت کرده بود، اما آهنگ پایانی «One» و «Master of Puppets» همه چیز را به حرکت درآورد. فقط پس از آن زمان «نور خروج، ورود به شب» فرا رسیده بود. پس از مجموعه ای پر از شک و تردید و شیاطین، متالیکا Rock Werchter را با پیامی دیگر از عشق به چادرهای آنها فرستاد. ما متالیکا هستیم و شما هم همینطور. این تنها راهی است که می توانید 40 سال دوام بیاورید.